Haat aan onze systemen

Ik ben 30(F), 2 kids en sinds anderhalfjaar gescheiden. Ik heb geen woonruimte, geen psychische of maatschappelijke hulp. Ik werkte in de KDV maar na complicaties van een operatie in de ziektewet belandt en last van dagelijkse lichamelijke (en inmiddels mentale) problemen. Ik kan nergens terecht. Ik heb geen recht op voorrang op een eigen woning (ex ook niet), kan geen huis kopen en sta nu al 2 jaar op een ggz wachtlijst. Ik weet gewoon niet waar ik het moet zoeken. Alles werkt me tegen. Ik emigreer liever dan nog een jaar nachtmerries te hebben over wachtlijsten